Als werk weinig opbrengt

Abstract

Hoewel betaalde arbeid in het beleid vaak als remedie tegen armoede wordt gezien, blijkt keer op keer dat een aanzienlijk deel van de armen werk heeft. Deze studie verkent de achtergronden van het hardnekkige probleem van de working poor. Er zijn drie paden waarlangs zelfstandigen en mensen in loondienst arm kunnen worden: te weinig gewerkte uren, te lage verdiensten per uur en hoge lasten. Die paden worden theoretisch gestuurd door de maatschappelijke omstandigheden en door de formele en informele spelregels die in de samenleving gelden (wetten en regelingen, onderlinge gedragsverwachtingen). Vanuit dit perspectief brengt het empirische deel van de studie ‘werkende armoede’ op drie niveaus in kaart: nationaal, gemeentelijk en landenvergelijkend. Dit mondt uit in enkele overwegingen bij het landelijke en lokale beleid.