The Social and Cultural Report 2002

Abstract

De kwaliteit van het onderwijs, de gezondheidszorg, politie en justitie en andere openbare voorzieningen is de laatste jaren een steeds terugkerend onderwerp van gesprek. Er worden regelmatig klachten geuit over de wachtlijsten voor medische zorg, het lerarentekort dat leidt tot het wegvallen van lessen en wat velen zien als de enigszins ineffectieve pogingen om criminaliteit te bestrijden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze kwesties prominent aanwezig waren in de campagnes van de verschillende politieke partijen tijdens de laatste Nederlandse Tweede Kamerverkiezingen. Het Sociaal en Cultureel Rapport 2002 geeft een inventarisatie van de klachten en probeert aan de hand van empirisch materiaal vast te stellen hoe slecht - en in sommige gevallen hoe goed - de verschillende vormen van publieke dienstverlening in Nederland zijn, zowel objectief als in de publieke perceptie. Het is dit dat het rapport zijn ondertitel heeft gegeven, De kwaliteit van de publieke sector.

Het Sociaal en Cultureel Rapport verschijnt om de twee jaar en richt zich telkens op een ander hoofdthema. Op basis van dit thema biedt elke editie een breed overzicht van de belangrijkste beleidssystemen in Nederland in hoofdstukken die respectievelijk betrekking hebben op gezondheidszorg, werkgelegenheid, sociale zekerheid, huisvesting, onderwijs, cultuur en justitie.