De vaststelling van de kerkelijke gezindte in enquêtes

Abstract

Uit het eerste hoofdstuk:

[...]De vanzelfsprekendheid waarmee mensen zich in het verleden tot een kerkgenootschap rekenden, is voor velen verdwenen. Bij een vrij groot aantal Nederlanders valt onzekerheid te constateren over de vraag of zij nu bij een kerkgenootschap horen, dan wel buitenkerkelijk zijn. Als iemand bijvoorbeeld rooms-katholiek gedoopt is, maar 'er niets meer aan doet', kan hij zichzelf nog als rooms-katholiek, maar ook als buitenkerkelijk beschouwen. Het is vaak niet van te voren te zeggen wat zijn keuze zal zijn. Dat de grens tussen het kerklidmaatschap en buitenkerkelijkheid is vervaagd, blijkt uit de resultaten van enquêteonderzoek, dat al jaren lang sterk verschillende fracties kerkelijken en buitenkerkelijken oplevert. Zo constateert het CBS in het Permanent Leefsituatie Onderzoek (POLS) voor de jaren negentig een buitenkerkelijkheid van 40% en een kerklidmaatschap van 60%. Volgens een andere bron - het project Culturele Veranderingen in Nederland (CV) van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) - is de situatie precies omgekeerd, ongeveer 60% buitenkerkelijken staan tegenover ongeveer 40% kerkleden. [...]